Nadat onze veulens Nine en Maike vorige week een paar keer moesten kijken, en hun ogen er bijna uitrolden van verbazing, toen de nieuwe Friese merrieveulens Nina en Nynke erbij kwamen is het heel goed gegaan. De eerste paar dagen was het aftasten, Nine en Maike renden met enige regelmaat als een soort van eeneiige tweeling aan elkaar geplakt door het land naar hun veilige inloopstal als het te eng werd. Maar het duurde niet lang voordat Nina en Nynke de inloopstal ook ontdekt hadden. Dapper liepen ze er vol zelfvertrouwen op af om hun nieuw ‘huis’ te verkennen. Nine en Maike wisten niet wat ze zagen, liepen die nieuwe veulens nu zo ‘hun’ stal in?
Springen, vliegen en veroveren
Het was komisch om te zien. Op een afstandje stonde ze het te bekijken, stokstijf met opgeheven hoofdjes en de oortjes erop. Na een tijdje wilden ze dit ook weleens van dichterbij bekijken. Maike dapper voorop en Nine als een soort van zwaan-kleef-aan erachteraan. Toen ze bijna bij de inloopstal waren zette een van de nieuwe veulens een stap naar voren richting Nine en Maike. Met acht benen tegelijk sprongen ze omhoog en bij het landen op de achterbenen zetten ze tegelijk een pirouette in waar ik nu al blij van wordt. Dat belooft nog wat voor als groot zijn en dit laten zijn tijdens een dressuurproef. Met grote galopsprongen vlogen ze het land in, ondertussen werden Nina en Nynke er niet zo heel veel anders van. Die liepen rustig de inloopstal uit door de paddock het land in, waarop Nine en Maike direct hun kans grepen om ‘hun’ stal weer te veroveren.
Samen met zijn vieren
Er zit maar een paar maanden verschil tussen N & M en N & N (vanaf nu noem ik ze voor het gemak maar zo), maar in gedrag zie je dit op deze leeftijd wel terug. Nadat ze dit ‘spel’ van veroveren een paar keer hadden gespeeld werd de afstand tussen de beide koppels steeds kleiner. Het duurde dan ook niet lang en ze stonden met zijn vieren in hun stal. Vanaf dat moment was het klaar, er was rust in de groep. Met zijn vieren naast elkaar staan en eten, samen in het land staan en samen slapen al is het nog wel twee aan twee.
Fokmerries voor de wagen
Nine is nu een half jaar oud, en ik bedacht me ineens dat het als alles goed gaat het ook nog maar een half jaar duurt totdat onze Stermerrie Roza fan de ‘Kromme Jelte’ hopelijk een gezond veulen van Jehannes 484 krijgt. Stiekem kijk ik er alweer naar uit. De dracht verloopt prima en Roza loopt inmiddels samen met onze Stermerrie Nanja van het leuven voor de marathonwagen. We zijn zo trots op ze, de beide fokmerries die misschien rond hun derde een basisopleiding hebben gehad en daarna zijn gebruikt als fokmerrie, lopen nu samen bij ons voor de kar. Wat heeft Hessel dat, samen met Fenny en Geert zijn vaste menvrienden, dat goed gedaan. Het vierspan komt steeds dichterbij! Nanja is inmiddels behoorlijk bijgetrokken. We voeren haar goed bij met brok. Wat voeding al niet kan doen.
Haverbrand
Afgelopen week pakte Berber, onze stalgenoot haar paard (Co)nquistador om hem te gaan poetsen voordat ze ging rijden. Co probeerde steeds te bijten aan zijn schouder, je zag duidelijk dat er iets was en toen ze aan zijn schouder kwam en begon te krabben zag je het direct: Co had vreselijke jeuk. Tijdens het krabben voelde ze ook hele kleine bultjes met kleine korstjes. Gelukkig was Hessel er en die heeft er meteen naar gekeken. Wat is het toch fijn dat Hessel 42 jaar lang dierenarts is geweest. ‘Ik zie het al’, zei Hessel. Berber en ik keken hem vol verwachting aan. ‘Haverbrand!’ Wat? Haverbrand daar heb ik nog nooit van gehoord, zeiden wij tegelijk. Dat kan kloppen zei Hessel, Haverbrand is een naam die vroeger werd gebruikt voor een allergische reactie op haver. ‘Oh’, zei Berber meteen. ‘Dat kan kloppen ik heb hem deze week haver gegeven.’ Hessel zei: ‘stop daar maar mee en je zal zien dat de bultjes en de jeuk verdwijnen maar dit zal wel enige dagen duren.’ En zo hoor en leer ik vaak dagelijks van Hessel. Is het niet door dingen die we zelf met onze paarden meemaken op stal dan is het wel door de verhalen die Hessel dikwijls vertelt over wat hij allemaal heeft meegemaakt met paarden. Het is niet alleen de informatie maar vooral ook de verhalen die hij met veel passie kan vertellen waardoor ik het altijd zal onthouden.
