Het was in eerste instantie helemaal niet de bedoeling om weer met Friese paarden te gaan fokken. Maar nadat ik Hessel eenmaal overtuigd had, dat een veulen het enige was wat er nog miste op stal, zijn we begonnen met het fokken van een veulen van onze Stermerrie Roza. Op 3 juni 2019 heeft Roza een prachtig hengstveulen op de wereld gezet, Jobke NP fan de “Hesterhoeve”.
Knuffelen, opvoeden én spelen
Vanaf dag één trok ik met hem op: spelen, knuffelen en hem een basis opvoeding mee geven, zoals hoefje geven, meelopen aan halster, borstelen etc. Maar het spelen met Jobke was nog het leukste! Hij was het enige veulen op stal en stond met Roza gescheiden door een draad apart van de rest van de paarden. Hij vond het geweldig om te spelen, en dan voornamelijk met mij haha.. en met de bal. Hij apporteerde zelfs, een labrador was er niks bij. Als ik na het spelen wegliep hoorde ik telkens zo’n lief hinikje, alsof hij wilde zeggen: ‘waar ga je nou heen, niet weg gaan.’
Op naar de tweede fokmerrie
Afgelopen zomer dronken Hessel en ik koffie achterin de stal. De staldeuren open zodat we zicht hadden op Roza en Jobke, mooier kon de dag niet beginnen. En elke ochtend kwam Jobke er weer enthousiast aangerend. Nadat ik ‘tig’ rondjes met hem had gerend, en de bal 10 x uit de sloot had gevist, plofte ik op de stoel naast Hessel neer en zei: ‘Weet je wat wij moeten hebben? Nog een drachtige merrie, dan hebben we volgend jaar twee veulens. Kunnen ze leuk met elkaar spelen als ik er niet ben”. Hessel keek mij aan. Ik dacht hij zou zeggen: ‘Eén Es, we zouden één fokmerrie kopen.’ Maar vol verbazing hoorde ik Hessel zeggen: ‘We kunnen altijd gaan kijken naar een fokmerrie, zo’n veulen is toch wel het mooiste wat er is, kijken kan altijd….’
Op zoek naar een drachtige Stermerrie
En zo begon er opnieuw een zoektocht naar een drachtige Stermerrie. Nadat we een aantal merries hadden bekeken kwamen we via Marktplaats terecht in Kootstertille. Hij had een drachtige merrie te koop die wij op een zaterdagmorgen gingen bekijken. Helaas voldeed de merrie niet aan onze verwachting. Maar in het land waar de merrie stond liep een prachtig veulen. We kwamen over het veulen aan de praat, en de verkoper zei dat hij het veulen gekocht had in Den Bosch. ‘Ik bel die man wel even, mogelijk heeft hij nog een drachtige merrie te koop.’ En ja, dat bleek het geval. Het was inmiddels zaterdag 5 oktober 2019. Jobke was de dag ervoor -op dierendag- naar zijn nieuwe eigenaresse gegaan. Dat was best wel een ding. Ik wist natuurlijk dat hij naar een goed huis ging met een lieve eigenaresse, maar toch met een brok in mijn keel reed ik ‘s morgens naar stal.
Karakter belangrijk
De volgende dag was ik dan ook wel heel blij dat we naar de drachtige merrie in Den Bosch gingen kijken. Al was het alleen al voor de afleiding. Daar gingen we weer in alle vroegte. De bekende picknickmand weer op de achterbank, en de trailer weer vol met water en hooi. Aangekomen in Den Bosch zagen we het al snel. Wat een mooie, lieve merrie. Karakter vinden wij erg belangrijk, hele hete paarden passen niet bij ons op stal. Binnen een uur hadden we haar gekocht, Nanja van het Leuven (Folkert 353 X Remelt 323), drachtig van Tymen 503. De terugreis verliep prima, wat een mooi rustig dier. Thuis aangekomen hebben we haar bij de oude Friese paarden Menno (24) en Stella (23) in het land gezet. Dit ging direct goed. Menno en Stella zijn met pensioen. Ze lopen alleen af en toe nog voor de rouwkoets van Hessel waar tegenwoordig weer regelmatig gebruik van wordt gemaakt. Nanja is nooit beleerd, ze is puur een fok merrie. Ze hoeft bij ons dan ook niks te doen, behalve lekker met de oudjes in het land lopen. Nanja is nu 16 jaar en drachtig van haar 12e veulen. Wij hopen op 18 mei op een gezond veulen van haar. Ze is inmiddels voor de laatste keer geënt tegen Rhino en rectaal gecontroleerd op de dracht. Alles was goed, er zit genoeg beweging in de kleine Tymen 503! Nu maar afwachten…
