Het is gelukt! Afgelopen zaterdag was het dan zover. Na een paar maanden oefenen was het tijd om te rijden met het 4-span. Op zich is dat niet zo heel bijzonder en al helemaal niet voor Hessel die zelfs met een 12-span heeft gereden. Maar nu liepen onze beide Ster/fokmerries voor de eerste keer mee. Nanja van het Leuven, 17 jaar oud en Roza fan de “de Kromme Jelte”16 jaar oud. Beiden ooit beleerd op hun derde jaar, maar vervolgens alleen ingezet als fokmerrie, wat ze beiden perfect doen. Afgelopen oktober, toen de veulens afgespeend waren, is Hessel begonnen met het beleren van Nanja. Stapje voor stapje. Dit deed ze bijzonder goed. Met Roza was Hessel vorig jaar al begonnen toen haar veulen Jobke afgespeend was, dus die kende het inmiddels. Maar ook zij had natuurlijk nu een paar maanden niks gedaan. Ondanks dat ging het na een paar keer oefenen met Roza ook goed. Hessel zei: ‘het is zover Es, ze zijn er klaar voor! Zaterdag gaan we rijden.’ Wauw, geweldig, maar heel stiekem vond ik het ook wel een beetje spannend. De beide merries die nog nooit in een 4-span hebben gelopen, combineren met Hessels paarden Wietse en Hiske. Gaat dat wel goed?
Inspannen en wegrijden
Voordat ik het wist was het zaterdag en was ik in alle vroegte de paarden al aan het poetsen. Ze moesten er natuurlijk wel mooi uitzien en zo was ik ook nog even lekker alleen met ze voordat iedereen kwam. Stilte voor de storm, want hulp hadden we wel nodig. Vier paarden inspannen, dan is het toch wel handig als je met een paar man bent. Daarnaast had ik Maureen en haar vriendin Mia uitgenodigd. Mia heeft 17 jaar bij een stalhouderij in Den haag gewerkt maar had nog nooit met een 4-span gereden. Dus Hessel had gezegd als het zover is dan mag je mee. Toen we de paarden ingespannen voor de wagen hadden, was het moment daar. Mia klom op de bok, naast Hessel. Het was zaterdag, een grauwe trieste dag, maar bij het zien van haar gezicht ging bijna de zon schijnen. Mooi om te zien.
Van vier naar zes
En daar gingen ze, Nanja en Wietse voorop en Roza en Hiske erachter. De eerste meters liepen we nog even mee met de voorpaarden aan het touw, maar dat was al snel niet meer nodig. Na een paar rondjes in de bak en over het erf was het tijd om een klein stukje de weg op te gaan. Prachtig, al dansend ging het span over de weg, hun manen dansend in het ritme. Wat mooi!
En wat deed Nanja het goed, een echt voorpaard met looplust. Nadat we de paarden uitgespannen en verzorgd hadden, stonden ze tevreden allemaal op stal te eten. De hoogste tijd voor ons om ook wat warms te drinken, en natuurlijk een borrel: een lekkere kruidenbitter. Dat hoort erbij na een rit en helemaal met dit weer. Als klap op de vuurpijl had Hessels vrouw een pan snert gemaakt, heerlijk. Tevreden zag ik Hessel voor zich uit kijken maar tegelijk zag ik hem denken. Zou hij hetzelfde denken als ik? Ik keek hem aan en zei ‘het is tijd’. Ja zei Hessel het is tijd. Iedereen in de kring keek verbaasd op. ‘Tijd waarvoor?’ Het 6-span en ja, nog dit jaar.
Happy trio
Gelukkig was het weer de volgende dag een stuk beter. De grijze grauwe lucht had plaats gemaakt voor de zon die bij zonsondergang veranderde in een gouden gloed die over de veulens scheen. Maureen Cohen heeft er foto’s van gemaakt, prachtig. Wat was het weer mooi om bij Nine, Maike en Nynke te zijn. Inmiddels lopen ze nu een alweer 1,5 week met zijn drieën en dit gaat super. Nina had zich verstapt en stond thuis op rust. Inmiddels gaat het gelukkig weer helemaal goed met haar en heeft haar eigenaresse besloten om haar thuis te houden. Er is een plekje vrij gekomen. Nina loopt nu thuis met nog twee andere veulens en dat gaat prima. Nynke, het andere veulen die bij Nine en Maike loopt, doet het ook geweldig. Het is een hecht trio aan het worden. Waar je eerst nog zag dat het twee aan twee in de koppel van vier was, is het nu echt alles met zijn drieën doen, mooi om te zien. Nine is een echt boefje, toen ze net geboren was ging ze er al met de pet van mijn vriend Henk vandoor, datzelfde doet ze nu met een halster. Ze pakt hem beet en slingert hem rond.
Dromen van sneeuw en de arrenslee
Al met al weer een mooie week, het is gelukt met het vierspan dat betekent tijd voor nieuwe dromen die we uit kunnen laten komen. Het zesspan voor het einde van het jaar dat moet lukken. En dan hebben we nog de arrenslee…. Stiekem hoop ik op sneeuw zodat er deze winter een mooie Fries voor de slee kan lopen, Nanja misschien. Nou ja, plannen moet je in ieder geval hebben, en die zijn er bij ons altijd.
