Voor veel takken van sport is 2020 een verloren jaar en voor veel bedrijfstakken verloopt het jaar in economisch opzicht ronduit desastreus. Voor de hippische sector lijken de diverse maatregelen in dat licht gezien uiteindelijk niet onoverkomelijk beklemmend. Tenminste waar het de fokkerij betreft. Enerzijds een kwestie van geluk hebben. Want de routekaart van de versoepelingen lijkt niet altijd logisch te volgen.
Anderzijds is de lobby vanuit de hippische sector bij het ministerie al vroeg ingezet en succesvol verlopen. Bovendien is het ook een kwestie van creatief met de gegeven omstandigheden omgaan. Zoals de keuringen op locatie en de aanlegtesten met aangepast protocol. Deze fokkerijactiviteiten hebben binnen het KFPS dan ook geen moment stilgelegen. Mede ook dankzij de medewerking en inschikkelijkheid van trainingsstallen en inzenders. Dit zal hoe dan ook bijdragen aan de aanhoudende positieve geluiden ten aanzien van de aantallen dekkingen en de handel. Vanaf dit weekend zullen in samenwerking met de fokverenigingen de veulenkeuringen van start gaan. Dat het allemaal wat minder gezellig is, mag duidelijk zijn.
Voordelen zijn er ook, dankzij het live streamen van de keuringen zijn de keuringen nog nooit zo goed gevolgd als nu. Vooral ook leuk om te zien dat ze nu ook gevolgd worden door een opvallend groot aantal fokkers elders op onze planeet. De opnames vormen bovendien waardevol materiaal voor uniformeringssessies voor het jurycorps, die al gedurende het hele keuringsseizoen plaatsvinden, maar ook voor een heuse online beoordelingswedstrijd voor de leden.
Zorgen zijn er natuurlijk ook. De hippische sport is aan de ongunstige kant van de streep van wat kan en niet kan gevallen. De boosheid hierover bij de KNHS wordt door het stamboek gedeeld. Immers, veel onderdelen kunnen probleemloos binnen de anderhalve meter maatregel plaatsvinden.
Daarnaast is een behoorlijk deel van de buitenlandse keuringen komen te vervallen, bijvoorbeeld de grootste keuringstour, die in Noord-Amerika. Voor de betrokken fokkers een grote teleurstelling. Het scenario-denken, dat dit jaar een soort tweede natuur is geworden, houdt overigens na 1 september niet op. Wat zal de situatie in het tweede weekend van januari zijn, is een vraag die in menig fokkershoofd ronddwarrelt. Het is meer hopen dan verwachten dat we ons rond die tijd weer in het oude normaal bevinden. Het oude normaal met hier en daar een vleugje nieuw, misschien. Hoe dan ook, samen hebben we ervoor gezorgd dat dit jaar zeker geen verloren jaar is.
