Na drie jaar geen Grand Prix meer te hebben gereden, en een hele tijd niet meer te zijn gestart, maakte Marsja Dijkman in Tolbert haar Grand Prix-debuut met MGPNGP Geke van ‘e Beijemastate (v. Beart 411). In beide proeven namen de zenuwen van de amazone de overhand, waardoor de combinatie niet alles kon laten zien wat ze in zich hebben. Toch blijft Dijkman positief kijken naar de toekomst en staat de volgende wedstrijd alweer op de planning.
‘Het was wel even slikken toen ik tussen al die grootheden reed’, steekt Dijkman lachend van wal. Zaterdag reed de combinatie naar een score van 62,32%, zondag behaalden ze 60,25%. ‘De eerste dag stond ik echt op standje overleven, de tweede dag was ik al wat beter gefocust en minder zenuwachtig. Zaterdag had ik in de proef minder fouten dan zondag, alleen was mijn eigen gevoel over de proef gewoon niet fijn’.
Beter gevoel
Ze vervolgt: ‘Ik was heel gespannen, niet echt aan het rijden en niet met mijn hoofd erbij. Ik was meer aan het overleven omdat ik bang was dat ik onderdelen zou vergeten, dan dat ik er echt aan reed. Zondag had ik meer zelfvertrouwen en wist ik dat ik de proef helemaal uit mijn hoofd kon rijden, daardoor kon ik er iets meer aan gaan rijden. Mijn gevoel was beter, maar daardoor maakte ik wel meer fouten en waren de punten lager’.
‘Zaterdag ging de serie om de twee heel mooi, terwijl we daar zondag juist de mist in gingen. Thuis kan ze hele mooie wissels om de pas springen, daar heb ik tot nu toe nooit fouten in gehad. Maar door de zenuwen en de druk heb ik dat niet heel fijn kunnen laten zien afgelopen weekend. Mijn pirouettes gingen de tweede dag daarentegen wel heel fijn. Als ik de twee proeven kon combineren was ik wel heel tevreden geweest’.
Grote namen
Vanwege de coronapandemie was de wedstrijdvoorbereiding van de combinatie anders dan normaal. ‘Ik had mijn Grand Prix-debuut nooit op zo’n wedstrijd willen maken. Het is voor mij nieuw, het is voor Geke nieuw en we zijn een hele tijd niet weggeweest. Om dan tussen alle grote namen te rijden, terwijl je van tevoren weet dat je niet mee kan komen, is wel spannend. Ik had gehoopt dat ik in ieder geval niet af zou gaan, en in die zin heb ik wel winst gehaald. We zijn helemaal onderaan geëindigd, dat is wel een klein beetje demotiverend, maar ik weet nu wel wat er allemaal fout ging en wat er beter moet’.
Dijkman rijdt Geke al vanaf dat de merrie drie jaar oud was. ‘Geke is een heel werkwillig paard en wil alles voor me doen. Graag willen werken uit zich soms ook wel in drammen, dus ik moet altijd een beetje in de gaten houden dat dat net niet te veel gebeurt. In de ring geeft ze altijd 100%, het is een heel lief paard en we hebben het hele traject samen doorstaan. In het begin kon ze zich nog wel eens opblazen als ze iets eng vond, en dat heeft ze nu nog een heel klein beetje maar daar kan ik makkelijk doorheen rijden. Ze zal me niet volledig laten zitten, dat heeft ze nog nooit gedaan’.
Utrecht
De amazone heeft zich ook aangemeld voor de kaderwedstrijd in Utrecht over twee weken. ‘Of we daar ook heengaan hangt een beetje van de komende trainingen af. Twee weken is iets te snel vind ik, maar we hebben niet echt een andere keuze want we moeten het hier mee doen”, vervolgt ze. ‘Het allerliefst wil ik een beetje meegekomen in de Grand Prix met scores van 66% of hoger. Ik denk dat Geke dat zeker moet kunnen’, sluit ze vrolijk af.
Bron: Phryso
Foto: DigiShots
