Zaterdag 18 maart is de officiële dag dat Zorro T. (Hannes 296 x Oege 267) zijn 32ste verjaardag viert. ‘Hij is nog fit en vitaal’, geeft zijn Duitse eigenaresse Annegret Einig-Coenen aan. ‘En hij geniet van zijn pensioen.’
Gefokt door de familie Tanck
Zorro werd geboren op 18 maart 1991 bij de familie Tanck in Vragender. De broers Jozef en Harrie Tanck (zijn zonen Martin en Paul namen de fokkerij later over) kochten de moeder van Zorro, Elsa (Oege 267 x Hotse 223) – haar moeder was een volle zus van Ritse 322 – in 1984 toen ze nog een jaarling was om ermee te fokken. Dat lukte bijzonder goed met 15 nakomelingen, waarvan Zorro haar derde veulen was.
Na het spenen wordt de hengst verkocht aan een opfokker. Wanneer Zorro een jaar of drie is, is Annegret Einig-Coenen op zoek naar een ruin van zeven tot twaalf jaar oud. ‘In mijn zoektocht kwam ik Zorro tegen. Ik was meteen onder de indruk van hem. Drie jaar, indrukwekkend, diepzwart van kleur en met een prachtig oog’, herinnert ze zich nog.
Start met hindernissen
Met de koop werd uitbedongen dat Zorro nog netjes beleerd zou worden onder het zadel. De eerste tijd van Annegret en Zorro liep echter nog niet zo gesmeerd. De nog jonge en onervaren hengst gaat er bij het iets te strak aansingelen vandoor met Annegret op zijn rug. De valpartij eindigde in het ziekenhuis waarbij een scheef bekken bij de amazone werd geconstateerd. Na enige weken kan ze weer in het zadel plaatsnemen en begint ze zoals het eigenlijk meteen had gemoeten met een degelijke rustige basisopleiding. Van daaruit ging het soepel waardoor Zorro zowel onder het zadel als voor de wagen een betrouwbare en ijverige partner is. Voor de koets in het dubbelspan heeft Zorro zo meerdere bruidsparen gereden, komt hij uit op dressuurwedstrijden met Annegret en blijkt hij vooral dol op een kür met muziek. ‘Hij maakt zich mooi, showt zich en geeft bovendien de ruiter een heel vertrouwd gevoel.’ Daarbij heeft hij de prachtige barokke uitstraling wat Annegret zo mooi vindt.
Genieten van pensioen
Zorro geniet alweer enige jaren van zijn pensioen bij Annegret op stal en in de weide. ‘Hij doet het heel goed en draaft af en toe nog als een jonge hengst. Prachtig om te zien. We hopen dat we nog zolang mogelijk van hem kunnen genieten.’
