Vorige week is Nanja weer hengstig geworden. We hadden haar in de veulenhengstigheid geïnsemineerd met sperma van Ulbrân 502, maar helaas is ze daar niet drachtig van geworden. De drachtigheidspercentages op de veulenhengstigheid zijn vooral bij oudere merries wat lager. Wij vinden het toch de moeite waard om het te proberen. Een paard draagt nu eenmaal 11 maanden en we zijn inmiddels in juni aangekomen. Als we langer wachten worden de veulens ook later in het seizoen (eigenlijk te laat) geboren.
Jammer dat Nanja niet drachtig was, maar vorige week woensdag liet ze duidelijk zien dat ze weer hengstig was. De staart ging regelmatig opzij en om de haverklap ging ze plassen. Van die kleine troebele plasjes en de ruinen waren ineens ook meer dan interessant voor haar. We hebben haar donderdag voor het eerst gescand en gevoeld. Hessel voelde dat het ei ongeveer drie centimeter was en de scan bevestigde dat. Zaterdagmorgen hebben we voor de zekerheid op tijd sperma besteld bij de hengstenhouder, deze zou aan het einde van de middag langs komen om haar te insemineren.
Wel geovuleerd, nog niet geïnsemineerd
Zaterdag rond half 12 hebben we Nanja weer gescand, samen met Hessel keek ik op het scherm van de scanner. Ik zei: Hessel waar is ons ei? Hessel keek mij aan: ‘het ei is weg, ze heeft al geovuleerd!’ Oh jee, zo snel ineens. Hoe kan dat? Maar goed daar hadden we even geen tijd meer voor om over na te denken. Het ei was rijp en Nanja moest zo snel mogelijk geïnsemineerd worden, en niet pas laat in de middag/avond. Hessel ging bellen met de hengstenhouder of ze nog een buisje sperma van Ulbrân 502 van die morgen hadden, gelukkig stond er nog 1. Hup, met zijn drieën, Henk mijn vriend, Hessel en ik, in mijn Mini met gierende banden naar Stal de Mersken. Ik moest wel met gierende banden want voordat ik die grote mannen in mijn kleine auto gepropt had waren we alweer een tijdje verder. Eenmaal aangekomen bij de hengstenhouder ben ik niet meer verder gekomen dan de prachtige stallen van de hengsten. Daar stonden ze zo trots en mooi, ik kon het natuurlijk niet laten om ze allemaal even te knuffelen. Gelukkig was Hessel weer een stuk serieuzer en liep door om het sperma te halen en voordat ik het wist zaten we weer in de Mini inclusief sperma van Ulbrân 502!
Ook Roza hengstig?
Toen we terug kwamen op stal heeft Hessel onze Stermerrie Nanja van het Leuven direct geïnsemineerd. Wat is het toch handig dat Hessel dit allemaal zelf kan. Nu zie je maar weer hoe snel het ineens kan gaan met het rijpen van een ei en het ovuleren. Voordat je het weet heb je hem gemist en moet je weer wachten op de volgende hengstigheid. Maar goed, gelukkig is dit goed gegaan omdat we de merries vaak controleren. Na alle commotie was het eerst tijd voor thee op ons bekende plekje achterin de schuur waar de veulens lopen.
Na mijn eerste slok dacht ik: zie ik dit nou goed? Roza leek hengstig, de veulenhengstigheid! En dat zou natuurlijk heel goed kunnen. Maike is op vrijdag 5 juni geboren en het was nu 13 juni. Hessel had het ook gezien en zei: ‘laten we haar direct maar pakken om te scannen en te voelen.’ En ja hoor, een ei van 4,5 cm! Direct maar sperma bestellen voor vandaag, misschien kan de hengstenhouder nog langskomen tegen de avond. Gelukkig was dit geen probleem en ’s avonds rond zes uur is onze Stermerrie Roza fan de “Kromme Jelte” geïnsemineerd met sperma van Jehannes 484. Onze beide Stermerries op dezelfde dag geïnsemineerd. Zo spannend of ze ook beiden drachtig raken, we gaan het zien als we ze gaan scannen op 1 juli.
Stermerries in de dop
Ondertussen genieten we volop van onze veulens Nine (Tymen 503 x Folkert 353) en Maike (Jehannes 484 x Lolke 371). Nine is inmiddels vijf weken oud en Maike twee weken en wat zijn ze leuk. Nine is een heel mooi compact veulen, met veel bespiering en een prachtig hoofdje. Ondanks dat haar moeder een echte klassieke Fries is, is Nine heel rank en sierlijk. Beiden hebben ze superlange benen en zijn ze voor mij nu al Stermerries in de dop. Iedere dag krijgen ze het halster om en staan ze enige tijd op een veilige manier vast op de poetsplaats om de hoefjes weer te krabben enzovoort. Je merkt nu al dat dit voor Nine al helemaal “gewoon” is. Als je voetje zegt en met een vinger haar been aanraakt geeft ze hem al. Door dit opvoeden wordt de hele omgang met de veulens zoveel makkelijker. Ze zijn beiden inmiddels super mak en aanhankelijk en zijn gek op knuffelen. Nine gaat steeds meer op onderzoek uit en ontdekte deze week dat wilgentakjes heerlijk zijn om op te knabbelen, ik zei tegen Hessel: hebben we nou een pup of een veulen? Maike houdt het nog bij knuffelen en heeft inmiddels de pet van Henk ontdekt. Al met al weer een prachtige week en wie weet zijn er al weer nieuwe veulentjes in de maak, we wachten af…
